Ściganie
Taki obrazek na przedwiosennym niebie . Wyglądam ciągnących żurawi , a tu w moją stronę sunie para pasażerska blisko i równolegle . Czterosmugowy transatlantyk i jakiś dwusmugowy mniejszy . Ale w oczach widać , że szybszy . Moment i w zenicie są już łeb w łeb , moment i mniejszy wyprzedza . I wtedy dopiero skręca , by sobie polecieć dalej własnym kursem .
Gdyby snuć skojarzenie z epoką wielkich parowców , to o ich prestiżu świadczyła liczba kominów ( vide „Titanic” ) Jakaż to była sromota , gdy dwukominowiec zdołał na morzu wyprzedzić czterokominowca ! A gdy jeszcze z takiego pomachano szyderczo kawałkiem liny , co miało oznaczać – A może was , niedojdy , wziąć na hol ?!!!
Oczywiście każdy z samolotów leciał własnym korytarzem i zaplanowaną szybkością - oczywiście , jeden o drugim był poinformowany i pewnie obserwował go na ekranie radaru - oczywiście , cała operacja wyprzedzania nie była motywowana jakimikolwiek emocjami - oczywiście …
Ale tak to sobie zinterpretowałem , żeby było trochę poezji w napowietrznej żegludze .
Galeria
