STOWARZYSZENIE LOTNICTWA
EKSPERYMENTALNEGO

EAA 991

W oryginalnym spojrzeniu uchwyconym obiektywem kol. Krzysztofa Bartoszewskiego. Inwentarz latający Aeroklubu Podhalańskiego i podmiotów z lotniskiem związanych, wśród tego bractwa również RWD-5R i Jak 18 w dyspozycji SLE. Wszystko w powietrzu i o to chodzi, bo aerokluby powstały po to, by się szkolić i latać. Mówiąc ściślej doskonalić się w lataniu.
Skromny wybór zdjęć jest tego dokumentacją.

W słoneczny i bezśnieżny dzień siedemnasty grudnia grupa woluntariuszy - wśród nich także ci z profesjonalnymi uprawnieniami - dokonywała przeglądu i konserwacji powierzonego Stowarzyszeniu Lotnictwa Eksperymentalnego samolotu historycznego Jak 18. Samolot jest czynnym eksponatem Muzeum Lotnictwa w Krakowie, ale by mógł bezawaryjnie latać, lepiej, gdy będzie poddawany fachowej obsłudze codziennej na normalnie eksploatowanym lotnisku. Stąd znalazł się w Łososinie Dolnej. Może zadecydował też fakt, że od dwóch lat na pokazy latał nim przeważnie nasz prezes Ryszard Jaworz.

19 grudnia mijającego roku dwóch naszych kolegów - vide zdjęcia - zostało zaproszonych na przedświąteczne opłatkowe spotkanie w VIII Bazie Lotnictwa Transportowego im Stanisława Skarżyńskiego w Krakowie Balicach. Przy sposobności miło było spotkać się z przyjacielem naszego stowarzyszenia - Ojcem Dominikiem Orczykowskim, kapelanem lotnictwa sportowego.

Sezon latania w naszym stowarzyszeniu oczywiście się na ten rok nie skończył; uwarunkowany jest jedynie od pogody i chęci pilota. Skończył się na pewno tegoroczny bogaty program imprez aero. Zestawienia udziału w nim SLE, przeważnie z prezentacją RWD-5, dokonał nasz prezes Ryszard Jaworz.

17 listopada 2013 na lotnisku Aeroklubu Stalowowolskiego w Turbi doszło do tragicznego w skutkach wypadku, w wyniku zginął pilot oblatywacz - major inż. Bogusław Mrozek z Mielca. Do zdarzenia doszło podczas próby oblotu bezogonowego szybowca Bekas - N Była to sprowadzona z USA konstrukcja ze skrzydłami "Kasper Wings" wyremontowana i skierowana do prac badawczych przez Politechnikę Rzeszowską - przed kilku laty pisaliśmy o tych zagadnieniach na stronie SLE.

Chodzi, rzecz jasna o to, co o nas piszą inni i jakoś tym podobnie zauważają.
Czemu nie mamy o tym napisać my?
Był taki ( chyba już jednak tylko był ) przykład ludowej autoironii:

Oglądający naszego RWD podczas warszawskiej Nocy w Instytucie Lotnictwa szczególną uwagę poświęcali śmigłu. Że piękna, artystyczna robota ze szlachetnego drewna i eleganckie w kształcie. Wielu porównywało je z również drewnianym śmigłem samolotu w sąsiedztwie, zwracano uwagę, że nasze jest subtelniejsze, sklejone z większej liczby warstw.

Polecieliśmy 18-tego w piątek; Ryszard Prezes - dla emerytowanego kapitana LOT-u jeszcze jedno lądowanie na Okęciu pewnie coś znaczy, no i ja zobligowany do 20 - minutowej projekcjo-prelekcji, nie tylko na temat RWD-5. Na 13.00 musieliśmy być w Warszawie przed bramą oddzielającą chronione lotnisko od Instytutu, pogoda wbrew prognozom całkiem siadła, tuż przed naszym startem z Łososiny Dolnej wylądowały z podkulonymi ogonami zawrócone samoloty z lisią antywścieklizną, którą miały rozsypać za Wisłą, na trasie naszego lotu. Jakoś zdążyliśmy na czas, zresztą z trzygodzinnym, jak się okazało, zapasem.

Na zdjęciach kol. Krzysztofa Bartoszewskiego z Krakowa - lotnika i fotografika.
Komentarz zbędny: kto rozumie - rozumie; kto nie rozumie, o co chodzi - może przynajmniej pokochać.
Miłość jest ornamentem niewiedzy.

Od dawna wiadomo, a wielu to doświadcza, że wiele trzeba przejść i w życiu osobistym, i w przestrzeni, by docenić ład życia w rodzinnym krajobrazie.
Co może zrobić młody człowiek o profesji i ambicjach artystycznych, gdy "skrzecząca pospolitość" otoczenia "tłoczy", dławiąc indywidualność?