STOWARZYSZENIE LOTNICTWA
EKSPERYMENTALNEGO

EAA 991

W 1929 r powstało państwowe przedsiębiorstwo Polskie Linie Lotnicza "LOT".
Dla jubileuszu matematyczno- graficznie lepiej wygląda 50 lub 75 lat, niemniej 90 lat egzystencji firmy - w przeciwieństwie do człowieka - dobrze świadczy o jej kondycji i widokach na przyszłość. Dzieje naszego Stowarzyszenia poprzez budowę RWD-5R związane są emocjonalnie z PLL "LOT" - najhojniejszego sponsora fundacji budowy samolotu i to ze strony przedsiębiorstwa, i ze strony pracowników. Dlatego zbudowana erwódka otrzymała znaki SP - LOT , choć jest też inne tego uzasadnienie.. A kapitanami lotowskich Boeingów 767 byli nasi koledzy - ś.p. Prezes SLE Ryszard Jaworz i Józek Wójtowicz.

Chodzi tu o szczyt w Beskidzie Małym o tej nazwie. Nazwy Żar, Wdżar, Żdżar, częste w Karpatach,  pochodzą od wypalania ( żżarzania ) pod pastwiska zalesionych wierchów. Z owych pastwisk najbardziej znany dziś jest Żar nad Międzybrodziem ( krater zbiornika wodnego elektrowni na szczycie, kolejka turystyczna i lotnisko Górskiej Szkoły Szybowcowej )
Taką rzecz z tutejszym  szybownictwem związaną ktoś mi przed laty przekazał .
Znany szybownik akrobacyjny - nie pamiętam, czy właśnie TEN – miał się założyć z grupą znajomych, że potrafi przy okazji pokazowego lotu szybowcem rzucić ich z wrażenia ( czy przerażenia ) na ziemię. I zakład wygrał. Miało się to wszystko rozegrać na lotnisku Żar. Absorbowała mnie trochę ta awantura, bo nie wyobrażałem sobie, by Mistrz posunął się do prostackiego i ryzykownego przelotu tuż nad głowami ustawionej na lotnisku grupy ludzi.
Może to tylko lotnicza bajęda ?

Dodaję uzupełnienie  po otrzymaniu od Krzysztofa Bartoszewskiego zdjęć z Żaru z lat siedemdziesiątych, a więc już dziś historycznie dostojnych. Na pierwszym z nich - nie najlepszej jakości - widok ze stoku Żaru na dolinę Soły. Dwa pozostałe przedstawiają naszego kolegę Krzysztofa będącego w bliskiej komitywie z pięknym szybowcem wyczynowym Mucha Standard ; w tle zdjęcia nr 3 budowa obiektów Górskiej Szkoły Szybowcowej, obok widoczne wybrzuszenia terenu wspomniane w artykule poprzednim.

Jak pod nogami błotnista szarzyzna, gdzie lepiej uciec, jak nie w zaśnieżone góry i jeszcze wyżej, gdzie i jaśniej, i szerzej . A zawsze z dobrą myślą o tych co na ziemi , a z pamięcią o tych, , co już w ziemi. Bo tak to - według mojego odczucia  - ujął na zdjęciach Krzysztof . Popatrzmy .

Miasteczka. Dziś raczej zaliczać należy do nich organizmy urbanistyczne poniżej 20 tys. mieszkańców.Ale oczywiście w większość są o wiele mniejsze, a niektóre nawet utraciły prawa miejskie. Lokacja miasta była wielką szansą dla mieszkańców, ale rozwój i pomyślność zależały od wielu czynników. A przede wszystkim od częstotliwości klęsk elementarnych, jak wojny, zarazy, pożary itp. Paradoksalnie w wieku XiX zgubny dla wielu miast mógł się okazać postęp techniczny zmieniający charakter lokalnych stosunków gospodarczych.
Zdjęcia prezentują  miejscowości jedynie z południa Polski. Wybrałem - wg możliwości oczywiście -  te najbardziej charakterystyczne.

W pięknej łacinie "ager, agri" - ziemia ; "cultura" - uprawa ziemi . Trochę pleonazm ( słowne "masło maślane") na okreslenie rolnictwa, gdy wyraz  kultura ( cultura) wzbogacił  swą treść o wzszelką działąlność człowieka. To dygresyjny ukłon w stronę antyku może się wiązać dla lotnika unoszącego się nad Polskąz refleksją, że owa nadal powszechna szachownica pól w dole to malowniczy relikt kultury agrarnej sprzed setek , a może i tysięcy lat.

Superksiężyc. Był już kiedyś krwawy. a 21 stycznia b.r. superpełnia srebrzysta -  Kol. Krzysztof Bartoszewski wykonał cykl zdjęć, z motywem lotniczym nawet się postarał. Księżyc czy to czerwony, czy bardziej złoty , czy srebrny jest jeśli nie piękny, to przynajmniej ładny. Fotografie Księżyca z jego powierzchni - żadną japońszczyzną, lecz aparatami solidnej szwedzkiej firmy Hasselblad - ulazują zimną, kosmiczną grozę, ale i piękno. Natomiast ze "średniej " odległości, obserwowany dostępną lunetką lub przez dobry teleobiektyw nasz naturalny satelita to poplamiona i poobijana kulista  "skorupa zimna i plugawa" z szarej, martwej materii..Nic zachęcającego  jakąś Laurę i Filona do  uniesień, zapomnień etc.
Wzrok zachwyca bardzo dalekie i bardzo bliskie .Co pośrodku , przeciętnie .

9 lutego b. r. mija 50- ta rocznica pierwszego lotu Boeinga 747 nieoficjalnie zwanego „Latającym Słoniem”. Nazwa ( ang. ) „Jumbo Jet” przyjęła się, pasowała do olbrzymiego samolotu transportowego, jakim pierwotnie miał być - stąd ów charakterystyczny garb kokpitu nad przestrzenią ładunkową wydłużony w późniejszych wersjach dla pokładu klasy bussines .
W owym 1969 r do służby wchodzi francuski liniowiec naddźwiękowy Concorde, Amerykanie mieli w realizacji projekt podobny, ale postawili na Boeiga 747. Z roku na rok gwałtownie wzrastała ilość pasażerów, linie lotnicze uznały, że najkorzystniejszy będzie samolot zabierający dwa razy ludzi więcej niż inne typy czyli ponad 400 osób.

Rzeki, w uczonej nomenklaturze : wodne cieki - co niektórzy poprawiają na ścieki - to nasz narodowy majątek , tym bardziej, że wody to ci u nas niedostarek. Do tego wszystkie rzeki- cieki  u-ciek-ają do morza. Tym bardziej je ceńmy. Również za ich rolę kulturotwórczą i ich symbolikę - w mało którym hymnie narodowym nie wymienia się jakichś rzek.
Rzeki płynące naturalnie, takich mamy większość, są piękne w swej dzikości, nawet w szaleństwie niszczycielskim. Widać to także od góry w zmienności świateł, cieni i kolorów wody. Z góry też znacznie lepiej widać zanieczyszczenia, które niekoniecznie zaobserwujemy stojąc na brzegu .

tekst i zdjęcia  Zb. S.

 

Każdy lotnik startując ma przeważnie zamiar powrócić na ziemię. W każdym takim przypadku lepiej jest,, gdy nastąpi to na lotnisku - wiem coś na ten temat. Nie znaczy, oczywiście, że każde przyziemianie samolotu na lotnisku jest z założenia bezpieczne, ale pewno bezpieczniejsze niż w terenie przygodnym. Lotnisk, zróżnicowanych pod względem wielkości i przeznaczenia mamy w Polsce wiele, a ciągle przybywają nowe. Zdarzyło mi się być na wielu, a te, które sfotografowałem w jakimś ujęciu z powietrza - prezentuję .