STOWARZYSZENIE LOTNICTWA
EKSPERYMENTALNEGO

EAA 991

Od kolegi Mateusza Dzikowskiego - obecnie już pilota PLL "LOT" - otrzymaliśmy zdjęcia naszego ... RWD-5R,  zawieszonego ( od kiedy ?) w biurowcu przedsiębiorstwa PLL "LOT " przy ulicy Komitetu Obrony Robotników w Warszawie. Jest to jednak makieta naszego konkretnie samolotu dość poprawnie wykonana w skali  1 : 1 . Wpisana wraz z lotowską SZD-24 "Foką" w stalowe konstrukcje wielokondygnacyjnego budynku nawiązuje jakby do bogatego w lecące anioły wnętrza wysokich  naw katedr gotyckich, co miało obrazować niebo.
Może to skajarzenie jest  łaskawym prognostykiem dla naszego "rozbitka", który chyba zasłużył na niebo - choćby to doczesne - ochraniając w katastrofie załogę .

A właściwie pisali w komentarzach po naszym niefortunnym i fortunnym zarazem wypadku RWD-5R.
Wybrałem opinie pod artykułem na ten temat na portalu jednej z gazet, wybierając najbardziej charakterystyczne :

Nie zmieściły się w chronologii prezentacji zdarzeń na naszej stronie. Niemniej po 1 września niektóre z nadesłanych zdjęć nabrały szczególniejszego znaczenia . Publikujmy :

Zdjęcia -   1 - 4  Maria Kaczmarczyk ( MPL 2018 )

Zdjęcia   5 - 8   autor o imieniu Wojtek ( Piknik w N. Targu )

Zdjęcia   9 - 12 oraz na winietce   Piotr Makuch  ( Pikink Lotniczy w Mielcu )

 

Po tygodniu fotoserwis z ostatniego w tym roku wylotu SLE na imprezę lotniczą z udziałem RWD-5R. Polecieliśmy dwoma samolotami - drugi to Jak-18 . Wedlug prognoz w Bielsku - Białej miała być piękna pogoda, a u nas gorzej. Wyszło całkowicie odwrotnie .

Po rozmiękłym od ulewy lotnisku rozpędzamy się z prędkością pociągu towarowego, wreszcie samolot odrywa się od ziemi, znów dobija w bryzgach wody - tyle mogę widzieć z tylnego miejsca - i znów ciężko się unosi. Lecimy - nisko, stanowczo za nisko, ale lecimy.  Uderzenie ! Gdzieś za mną , potem jakby o skrzydło - obrót w prawo i samolot wali w ziemię, nie kończąc obrotu wokół osi pionowej. Jak na zwolnionym filmie. ... Nieruchomiejemy.
Prawie jednocześnie z - Uciekaj ! - ze strony pilota uwalniam się z pasów i łapię klamkę drzwi - Cholera, nie puszczają ! Jurek przechyla się do tyłu , uwalnia zabezpieczenie, o którym zapomniałem, już jestem na zewnątrz, Jurek za mną - Uciekajmy ! Wybiegamy na odległą kilkanaście kroków drogę, ja z torba, bagaże Jurka zostały w kabinie. Umajony chaszczami przechylony samolot ze śmiesznie zadartym ogonem nie pali się, więc pewnie się nie zapali, chociaż ... Jurek przez chabazie przedziera się z powrotem, zatrzymując mnie ostrym - Zostań ! Po chwili już jest obok ze swymi manelami. Stoimy. Nie ulecieliśmy daleko, ale wróciliśmy z daleka.

A w tym roku nad domem rodzinnym i wiecznego spoczynku Ryszarda hołd w powietrzu oddali Leszek i Jacek, a w samolotach Stowarzyszenia Jurek i Janusz.

Żeby jakoś uczcić jubileusz strony - drugie pół miliona już nie zaistnieje - wykombinowałem wyszczególnić fotograficznie listę aparatów latających Stowarzyszeinia  i samych Towarzyszy, co tam kto z Nich posiada lub posiadał . Przepraszam wszystkich, których inwentarz aero pominąłem z braku materiału dokumentacyjnego.

Pół miliona nie pół miliarda. Ale jak nie cieszyć się z odwiedzin ? 25 listopada ubiegłego roku licznik wybił stroniczce 400000 "luknięć", myśłałem, że na następną setkę tysięcy poczeka się ponad rok - a to tu już po dziewięciu miesiącach,  w nocy 25/26 sierpnia.
Arytmetycznie wychodzi, że średnio było 366 wejść na dobę. A że statystycznie w tym okresie więcej było na stronie tekstu niż obrazków, cieszy, że ludziom gramotnym chce się jeszcze czytać .

Słońce pali, a ziemia idzie w popiół prawie,
Świata nie znać w kurzawie ;
Rzeki dnem uciekają ...
       Pisał przed laty niejaki Kochanowski ( Jan ) dowodząc, że w XVI wieku też nie mieli lekko. Jakby nie było, gdy wokół dzieją się - nie tylko w pogodzie - sprawy katastrofalne, w skutkach nieodwracalne, ludność się bawi - nie wyłączając ludu latającego miast i wsi. Nie partycypując w tych hazardach, mam tylko pokątne wieści na temat a to dalekich przelotów na imprezy, a to wożenia Jakiem 18 gen. M. Hermaszewskiego. Mało to konkretne, a coś napisać muszę. Odejdę od aktualności, powracając do rzeczy wyartykułowanych poprzednio.

Pod tym tytułem autobiograficzna opowieść o wojennej ( i nie tylko ) odysei pilota Witolda Łanowskiego - "Lanny'ego" ( 1915 - 1993 ) postaci znanej od dawna modelarzom z powodu oryginalnego "performance" polskiej szachownicy na jego Thunderbolcie w amerykańskiej 56 Grupie Myśliwskiej zwanej Watahą Zemkego. W niej dowódcą 61 Dywizjonu był Francis Gabreski ( Franciszek Gabryszewski ) który ściągał do formacji co lepszych pilotów polskich bez przydziału, po zakończonej turze lotów w RAF itp.