STOWARZYSZENIE LOTNICTWA
EKSPERYMENTALNEGO

EAA 991

Wybitne ( czego  od nieba nie widać ) choć niewysokie ( 767 m ) wzniesienie na pograniczu Gorców i Pienin . Osobliwość geologiczna na tym terenie , bo zbudowane nie ze skał osadowych ,  a z  magmowego andezytu cenionego niegdyś w budownictwie ( od strony przełęczy Snozka nieczynny kamieniołom , dziś „poligon” wspinaczkowy ) na południowym stoku rumowisko skalne o charakterze gołoborza . Całość wraz z roślinnością stanowiła niechroniony unikat przyrodniczyDziki charakter utraciło wzgórze po zbudowaniu stacji narciarskiej , zjeżdżalni grawitacyjnej , restauracji na szczycie itp. Przy tej inwestycji zdewastowano niestety jeszcze  inną osobliwość Wdżaru – skałkę na szczycie z anomalią magnetyczną odchylającą nawet o 180 stopni igłę kompasu . Druga taka była w rejonie wspomnianego gołoborza , nie wiem czy się zachowała .

Wdżar jest też górą  „niezmotoryzowanych”  glajciarzy , pierwsze rekordy Polski zdobywano startując właśnie z tego szczytu.

Niby nic szczególnego. Według ministra odpowiedniego wystarczy się nim nie zaciągać ; a kto już musi , tego   drugi światłodawca  – jeszcze odpowiedniejszy – zapewnia z kolei , że polski węgiel jest najzdrowszy w świecie.

Czyli „Maul halten und weiter dienen !”/ J.Haszek „Szwejk”/
A jak się gdzieś  poleci, to widać , jak zakrywa niziny i wciska w górskie doliny na spokojne sioła i miasteczka . No cóż , „miasta  mamy pobudowane z nieckach” – czyja to wina , każdy i tak wie .

Reformy to slipy, stringi lub pantalony dobierane w zależności od aury lub planów na najbliższą przyszłość.  Ale ...

Jak  i dotychczas bywało, jeśli tylko jest wola spotkania się i w ten dzień szczególny, a pogoda lotnicza zadawalająca, liczniejsza grupa „lotniskowców” bez specjalnego umawiania ściąga na miejsce.
Wola -  była,  mgły okołodunajcowe w normie, krajobraz lekko przypruszony śniegiem przy niewielkim od kilku dni mrozie.  Przy takiej pogodzie wystarczy wystartować z Łososiny, a  matka natura już sama program wizualny roztacza. Więc  do południa latał, kto żyw pamiętając, by między lotami wymienić się z drugimi dobrym słowem na Nowy Rok.

10 grudnia  2016  w Domu Kultury Gminy Łososina Dolna  odbyła się konferencja naukowa zamykająca z niebywałym rozmachem  urządzane obchody 60-lecia Aeroklubu Podhalańskiego . Były medale , były odznaczenia , a nawet wykłady , ale najmocniejszym akcentem dnia  stało się pożegnanie kol. Romana Matyjewicza  , odchodzącego z Łososiny po ośmiu latach służby na stanowisku dyrektora Aeroklubu..

Tegoroczna jesień nie rozpieszczała miłośników „złotopolskiej”,  ale ta niedziela 23 października  zachwyciła zachowaną aż dziw, jak długo kolorystyką. A ponieważ nietrwałe piękno świata zależy od punktu i kąta widzenia, warto spojrzeć na nie i od nieba.

Z Łososiny Dolnej daleko lecieć nie trzeba. Tuż po starcie pod pachą 20 – kilometrowe Pasmo Łososińskie z kulminacją Jaworza  ( 921 m wys.) Jezioro Rożnowskie, w perspektywie odleglejsze grupy górskie. Widok znany, ale jednak...

W dniu 15 października nastąpiła pierwsza ich część – samolotowy lot nawigacyjny z poszukiwaniem konkretnych obiektów w terenie, utrzymaniem zadeklarowanej prędkości przelotowej i celności w lądowaniu na punkt.

Nasz od nie tak dawna nowy kolega w SLE – od 10 września w składzie zarządu stowarzyszenia - Krzysztof Bartoszewski udostępnił kolejne zdjęcia z kolejnych trzech imprez.

4 sierpnia b.r. nasz Prezes Jerzy Kołodziej dokonał Jakiem 18 lotu próbnego po przeprowadzeniu kilku napraw bieżących samolotu. Jako pasażer wsiadł z aparatem fotograficznym Bogdan Skrzekut z Limanowej, techniczny twórca i modernizator naszej strony internetowej.

W komentarzu do zdjęć Krzysztof napisał: „Pogoda w pierwszy dzień była dobra . Jak zwykle niezawodny Kairys . Bardzo ładny pokaz Jaka 18 z Andrzejem Saratą za  sterami, Józek w RwuDzie nie do podrobienia i atrakcyjne pokazy Czechów i Słowaków. Natomiast główne atrakcje – Mustang i Jak 11 mało widoczne, bo latające wysoko… za wysoko, aby można je było odbierać.”